Biuletyn Informacji Publicznej Gminy Zalewo

P R O T O K Ó Ł

z posiedzenia Komisji Rewizyjnej , które odbyło się

dnia 27 marca 2007 roku.

W posiedzeniu uczestniczyli:

- członkowie Komisji - wg załączonej listy obecności

Ponadto w posiedzeniu udział wzięli:

Irena Piechota - Sekretarz Gminy

Krystyna Kacprzak - Przewodnicząca Rady Miejskiej w Zalewie

Zbigniew Biełuś - Inspektor ds. Budownictwa i Gospodarki

Mieszkaniowej

Mirosław Stańczyk - Kierownik Zakładu Gospodarki Komunalnej w

Zalewie

Iwona Głąb - Podinspektor ds. obsługi Rady

Porządek posiedzenia:

1. Otwarcie i stwierdzenie quorum.

2. Uchwalenie porządku obrad

3. Kontrola inwestycji polegającej na budowie wodociągu Girgajny – Mazanki.

4. Sprawy różne.

5. Zamknięcie obrad.

Ad. 1

Posiedzenie otworzyła Pani Iwona Parzyszek - Przewodnicząca Komisji. Powitała wszystkich przybyłych, : Panią Sekretarz, Panią Krystynę Kacprzak, Pana Mirosława Stańczyka, Pana Zbigniewa Biełusia oraz członków Komisji. Stwierdziła, że w obradach uczestniczy 4 członków Komisji, jest wymagane quorum, a zatem obrady są prawomocne.

Ad. 2

Pani Przewodnicząca zwróciła się z pytaniem do członków Komisji, czy mają uwagi do dostarczonego porządku obrad? Uwag nie zgłoszono.

„Za” przyjęciem porządku głosowało 4 członków Komisji.

Ad 3.

Pani Przewodniczącą poprosiła Pana Mirosława Stańczyka o przedstawienie informacji na temat kosztów kontrolowanej inwestycji.

Pan Stańczyk powiedział, że wykonanie na zadania ZGK dostał zlecenie od byłego Burmistrza – Pana Andrzeja Dawida. Dodał, że zapomniał przynieść z sobą to zlecenie, w którym podana jest całkowita wartość zadania do wykonania. Stwierdził, że w przerwie dowiezie dokument.

Pan Czyszek zapytał, czy zadanie zlecono bez przetargu?

Pan Stańczyk odpowiedział, że zlecenie było bez przetargu. Natomiast zgodnie z dalszą realizacją projektu został ogłoszony przetarg na zakup materiałów budowlanych w formie zapytania o cenę.

Pani Parzyszek zapytała, jaki był całkowity koszt wykonania wodociągu Girgajny – Mazanki oraz skąd pochodziły środki na inwestycję, czy tylko z Gminy?

Pan Stańczyk odpowiedział, że nie wie jaki był całkowity koszt, gdyż on zna jedynie wydatki poniesione na wykonanie zadania zleconego.

Pani Skolimowska powiedziała, że wydatki na tę inwestycję ujęte są w „Sprawozdaniu wykonania budżetu za 2006 r.” Jest tam wskazane ile środków Gmina pozyskała z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, a ile sama dołożyła.

Pani Parzyszek zapytała, kto wygrał przetarg, a zatem kto dostarczał materiały budowlane?

Pan Stańczyk odpowiedział, że firma „Agro-Trans” z Zalewa.

Pani Parzyszek zapytała, kto był właścicielem tej firmy w chwili rozstrzygnięcia przetargu?

Pan Stańczyk odpowiedział, że Pani Bożena Dawid.

Pani Parzyszek zapytała, czy wszystkie materiały były kupowane w tej firmie?

Pan Stańczyk odpowiedział, że kupowano tam materiały, o których mowa była w projekcie inwestycyjnym, natomiast materiały, które nie były ujęte w projekcie zakupywano z wolnej ręki w różnych firmach m.in. z firmy „Hydro-Kan” z Zalewa i z firmy z Ostródy.

Pani Danuta Helwak zapytała, czy stosowano procedurę z wolnej ręki w przypadku materiałów spoza projektu z uwagi na mniejsze kwoty?

Pan Stańczyk odpowiedział, że cena zakupu tych materiałów była poniżej 6.000 euro, a materiały kupowano w miarę potrzeby.

Pani Helwak zapytała, ile firm brało udział w procedurze zapytania o cenę?

Pan Stańczyk odpowiedział, że Specyfikację Istotnych Warunków Zamówienia otrzymało 5 firm a oferty złożyły 2 firmy.

Pani Parzyszek zapytała, gdzie materiały były składowane?

Pan Stańczyk odpowiedział, że ZGK nie ma swojej składowni, a zatem wszystko było kupowane na bieżąco. Pan Stańczyk dodał, że sam opisywał faktury i potwierdza, że materiały były kupowane w celu wykonania wodociągu..

Pani Kacprzak powiedziała, że na stronie 32 „Sprawozdania z wykonania budżetu za 2006 r.” jest zapisany całkowity koszt budowy wodociągu, który wyniósł 231.966 zł, wybudowano około 2.800 m bieżących przyłączy.

Pani Parzyszek zapytała o jakość materiałów.

Pan Stańczyk odpowiedział, że na wszystkie materiały były wystawione deklaracje zgodności. Pan Stańczyk potwierdził, że wszystko było wpisane do rejestru materiałów budowlanych.

Pan Czyszek powiedział, że Komisja chciałaby przyjrzeć się bliżej wszystkim fakturom związanym z zakupem materiałów i poprosił Pana Stańczyka o ich zaznaczenie w segregatorze.

Pani Helwak zapytała, czy w segregatorze są wszystkie faktury dotyczące całej inwestycji?

Pan Stańczyk odpowiedział, że tak, w segregatorze są faktury od sierpnia, czyli od miesiąca, w którym rozpoczęto realizację inwestycji.

Pani Parzyszek zapytała, czy są w dokumentacji oferty innych firm?

Pan Stańczyk odpowiedział, że ma całą dokumentację związaną z przetargiem. Dodał, że przetarg wygrała firma „Agro-Trans”.

Pani Helwak zapytała, czy procedura była przeprowadzona zgodnie z ustawą Prawo o zamówieniach publicznych?

Pan Stańczyk odpowiedział, że tak.

Pan Czyszek zapytał, dlaczego ta firma wygrała?

P ani Parzyszek odczytała art. 17 ust. 1 pkt 2) ustawy Prawo o zamówieniach publicznych

Art. 17. 1. Osoby wykonujące czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia podlegają wyłączeniu, jeżeli:

(…)

2) pozostają w związku małżeńskim, w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej do drugiego stopnia lub są związane z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli z wykonawcą, jego zastępcą prawnym lub członkami organów zarządzających lub organów nadzorczych wykonawców ubiegających się o udzielenie zamówienia;

(…)

Pan Stańczyk odpowiedział, że wszyscy członkowie komisji podpisali oświadczenia o braku okoliczności, o których mowa w art. 17 w/w Ustawy. W komisji byli: Pani Wioletta Gamrat, Pan Zbigniew Biełuś i Pan Bernard Jurkiewicz.

Pani Helwak powiedział, że jej chodzi o to, że wygrała firma, której właścicielem jest żona byłego Burmistrza.

Pani Kacprzak zapytała, do jakich 5 firm wysłano zapytanie o cenę i dlaczego akurat do tych 5? Zapytała również, czy informacja nie powinna być ogólnie rozpowszechniona?

Pan Stańczyk powiedział, że nie zna odpowiedzi na to pytanie i poprosił o odpowiedź Pana Zbigniewa Biełusia.

Pan Biełuś odpowiedział, że przygotowane zapytania o cenę należało zanieść do firmy „Agro-Trans” do Pana Zbyszka, a on dalej je rozesłał wybranym firmom, które znał. Pan Biełuś powiedział, że chodził do byłego Burmistrza i pytał, do jakich hurtowni wysłać zapytania o cenę. Były Burmistrz powiedział mu „w cztery oczy”, żeby nigdzie nie wysyłać tylko zanieść do Zbyszka i on będzie wiedział co zrobić z zapytaniami.

Pani Kacprzak zapytała co to za Zbyszek?

Pan Biełuś odpowiedział, że Zbigniew Tumkiewicz – kierownik magazynu w sklepie „Agro-Trans”.

Pan Stańczyk odpowiedział, że ani on, ani pan Biełuś nie znają pozostałych firm, do których wysłano zapytania o cenę.

Pan Biełuś powiedział, że to było polecenie służbowe. Dodał, że ostrzegał Burmistrza przed takimi działaniami, z uwagi na to, że już wcześniej była podobna sprawa. Pan Biełuś wyjaśnił, że kiedyś kupił stal na ogrodzenie w sklepie byłego Burmistrza, a potem tłumaczył się przed Regionalną Izbą Obrachunkową, dlaczego nie kupił w hurtowni, gdzie jest o wiele taniej.

Pan Stańczyk powiedział, że materiały spoza projektu kupował w Ostródzie, bo tą firmę znał.

Pan Biełuś powiedział, że firma Pani Dawid zaproponowała najniższą cenę i wygrała przetarg. Pan Biełuś dodał, że kiedyś jak kupował płytki na stadion to był w 5 hurtowniach w Olsztynie i każda przedstawiła mu ofertę. Przetarg na zakup materiałów budowlanych był zrobiony pod Pana Dawida.

Pani Helwak powiedziała, że Komisja krąży wokół tematu, a prawdy nie da się ukryć i wszystko jest jasne.

Pan Biełuś powiedział, że nikt nie kupuje teraz rur w sklepie detalicznym. Dodał, że to było polecenie, a pracownicy nie mogli się sprzeciwić z powodu obawy o utratę pracy. Poprzedni kierownik Frączek powiedział byłemu Burmistrzowi co myśli i po upływie miesiąca już nie pracował. Wtedy Burmistrz zrobił Kierownikiem Pana Mirka Stańczyka - młodego człowieka, który dopiero co zaczyna pracę i miał pewność, że szybko mu się nie sprzeciwi. Chciał, po prostu mieć człowiek, którym będzie mógł manipulować. Pan Biełuś, dodał, że broni Pana Stańczyka, bo uważa, że jest on najmniej winny w całej sprawie.

Pan Stańczyk powiedział, że był na 3 szkoleniach z zamówień publicznych i Burmistrz kazał mu przygotować przetarg, w którym pomogła mu Pani Wioletta Gamrat.

Pan Biełuś powiedział, że Pani Wioletta Gamrat dobrze zna procedurę zamówień publicznych.

Pani Kacprzak powiedziała, że będzie trzeba z Panią Wiolettą porozmawiać. Dodał, że w końcu Komisja ma „czarno na białym” wszystko to co szeptało się po kątach.

Pan Czyszek zapytał, czy Pan Stańczyk porównywał ceny, te rury u Dawida były rzeczywiście tańsze niż w jakiejś hurtowni, albo innym sklepie?

Pan Stańczyk odpowiedział, że jeszcze przed przetargiem wysłał faksem do Gdańska spis materiałów według projektu z zapytaniem o ich całkowity koszt. Dodał, że gdzieś zapodział się faks, ale na słowo można mu uwierzyć, że byłoby taniej kilka tysięcy.

Pan Biełuś sprecyzował, że gdyby kupiono w hurtowni to byłoby taniej o około 6 tys. zł.

Pan Czyszek zapytał, czy ceny wyszczególnione na fakturach zgadzały się z tym co było w złożonej wcześniej ofercie?

Pan Stańczyk odpowiedział, że nie było ceny jednostkowej danego materiału, gdyż w zapytaniu była mowa o wykonaniu całego węzła za określoną kwotę czy zakupu określonej długości rur o danym wymiarze. Elementy są wyszczególnione na fakturze, ale jest podana łączna cena.

Pani Helwak powiedziała, że będzie potrzebny ktoś, kto się na tym naprawdę zna.

Pan Czyszek powiedział, że w tym jest cały problem, że w ofercie była podana jedna ogólna cena za wszystkie materiały budowlane. Jeśli jest kosztorys inwestycji, to ktoś w odpowiedzi na zapytanie powinien podać ceny według kosztorysu.

Pan Stańczyk powiedział, że o tyle było łatwiej, że jak czegoś brakowało przy jednym węźle to zaraz dowozili.

Pani Helwak stwierdziła, że to wydaje się logiczne pod kątem wykonania, ale stwarza możliwość nieuczciwego postępowania.

Pan Biełuś powiedział, że nie byłoby tego problemu, gdyby Burmistrz zakazał kupowania w swoim sklepie. Cała sprawa nie wyszłaby na jaw, gdyby Burmistrz został na drugą kadencję. Dodał, że on nawet gwoździa nie mógł kupić u Pana Pabicha, bo były Burmistrz powiedział, że jakoś u niego kupi to będzie sam za to płacił. Gdy nie było jakiejś części w „Agro-Transie” to trzeba było jechać do Ostródy, bo u Pana Pabicha nie można było nic kupować. Przecież zapytanie o cenę można było dać firmie „Hydro-Kan”, ale był odgórny zakaz.

Pani Kacprzak powiedziała, że jest jej bardzo przykro, jak tego słucha, że to wszystko działo się przy akceptacji Rady. Szkoda, że Pan Frączek nie ujawnił wszystkiego co wiedział. Pani Kacprzak dodała, że zastanawia się co z Panią Gamrat. Czy ona mogła postąpić w ten sposób i powiedzieć, że to było polecenie służbowe, a co z przepisami Ustawy Prawo o zamówieniach publicznych.

Pani Helwak wróciła ponownie do art. 17 w/w Ustawy i powiedziała, że właśnie chodzi o związek małżeński między właścicielką firmy a Burmistrzem, który był główną osobą zarządzającą całą inwestycją. Wracając do faktury, powiedziała, że dla niej, jako laika ta faktura nic nie mówi. Jest podana ogólna cena, ale nic więcej. Jeśli każda faktura tak wygląda, wszystko jest do podważenia.

Pan Czyszek zapytał, czy zostały zachowane przypadki, o których mowa w ustawie, a które pozwalają na przeprowadzenie procedury zapytania o cenę?

Pan Stańczyk powiedział, że chodzi o kwotę 6.000 euro.

Pan Czyszek powiedział, że ta inwestycja znacznie przekracza 6.000 euro i coś się tu nie zgadza.

Pan Stańczyk powiedział, że zadanie było podzielone na etapy, a każdy etap nie przekraczał 6.000 euro.

Pan Biełuś dodał, że zadanie nie może być dzielone na części, bo to jest działanie w celu obejścia prawa.

Pan Stańczyk powiedział, że nie mógł od razu wykonać całego zadania, gdyż projekt miał tylko częściowy, który obejmował odcinek z Girgajn do Mazanek.

Pani Helwak zapytała, co z przyłączami do głównego wodociągu?

Pan Stańczyk powiedział, że przyłącza były robione poza projektem, nie było na nie przetargu a zakupy robiono z wolnej ręki. Przetarg był tylko na odcinek Girgajny – Mazanki.

Pani Parzyszek zapytał, ile pieniędzy było z Agencji?

Pani Kacprzak odpowiedziała, że około 197 tys.

Pan Biełuś powiedział, że dofinansowanie z Agencji miało też pokryć remont dachów w lokalach komunalnych na terenie Gminy, a wszystkie pieniądze poszły na wodociąg. Pan Biełuś powiedział, że więcej informacji na temat dokumentacji posiada Pan Cympel.

Pani Kacprzak powiedziała, że Komisja rewizyjna może występować do Regionalnej Izby Obrachunkowej z wnioskiem o przeprowadzenie szczegółowej kontroli.

Pan Biełuś powiedział, że jutro (28 marca) jedzie na Policję do Iławy właśnie w sprawie złożenia zeznań w realizacji inwestycji (budowa wodociągu Girgajny – Mazanki).

Pani Parzyszek zapytała, kto zgłosił sprawę na Policję?

Pan Biełuś powiedział, że Urząd Miejski.

Pani Helwak powiedziała, że sprawa jest już rozpoczęta i nie musimy się już martwić.

Pani Parzyszek powiedziała, że Komisja w protokole pokontrolnym musi wskazać swoje wnioski i zalecenia oraz ewentualnie zlecić sprawę Burmistrzowi.

Po zapoznaniu się z dokumentacją Komisja Rewizyjna sporządziła protokół pokontrolny Nr 4, który stanowi załącznik Nr 1 do niniejszego protokołu. Następnie Pani Przewodnicząca Komisji odczytała treść protokołu pokontrolnego, pod którym podpisali się członkowie Komisji.

Ad 4.

Pani Przewodnicząca zapytała, czy są jakieś sprawy różne. Nie zgłoszono.

Ad 5.

W związku z wyczerpaniem porządku Pani Przewodnicząca dokonała zamknięcia posiedzenia Komisji. Podziękowała wszystkim za przybycie.

Na tym protokół zakończono i podpisano.

Protokołowała Przewodnicząca Komisji

Iwona Głąb /-/ Iwona Parzyszek