W kwietniu 1991 r. w obecności
ówczesnego senatora Erwina Kruka
przeprowadziłem rozmowy z wojewodą Romanem Przedwojskim
na temat ewentualnego wsparcia naszych działań w tym zakresie.
19 kwietnia 1991 r. - w Olsztynie w obecności dyrektora ochrony środowiska Bogdana Szczepkowskiego odbyło się spotkanie, na którym byli również
przedstawiciele innych gmin. 22
|
Fot. 3 Wojewoda Roman Przedwojski (z prawej) i senator Erwin Kruk w czasie rozmów na temat oczyszczalni w Zalewie. |
kwietnia 1991 roku odbyło się
spotkanie w Urzędzie Miasta w
Zalewie wstępnie zadeklarowano, że
Zalewo otrzyma z Olsztyna 2.000.000.000 zł (starych) na budowę oczyszczalni
Maj 1991 r. - Urząd Wojewódzki w Olsztynie przekazał pierwszą ratę 1.000.000.000 zł na budowę przepompowni w Zalewie. To uznanie dla wysiłków gminy za rozpoczęcie pod koniec ub. roku kanalizacji oraz nacisk na wojewodę na jak najszybsze powołanie „Parku Krajobrazowego Pojezierza Iławskiego", (robiliśmy to jako jedyni - z czterech zainteresowanych gmin) - rada podjęła uchwałę gdzie uchwalono przepisy chroniące tereny, na których ma powstać park - to wszystko zaczęło procentować. Teraz musieliśmy jeszcze bardziej „pilnować interesu". Brak oczyszczalni uniemożliwiał rozwój miasta.
Czerwiec 1991 r. - Zarząd poparł propozycję zmian projektu realizacyjnego przy kanalizacji miasta. Zamiast przepompowni ścieków - centralnej (i pomocniczych) -postanowiono zbudować sieć mniejszych przepompowni. W rym momencie koszt przepompowni centralnej szacowany był na ponad 2.000.000.000 zł. Umieszczenie zbiornika rezerwowego 4 m pod poziomem jeziora powodowało zwiększenie tych kosztów o ponad 1.000.000.000 zł.
Sierpień 1991 r. — nadal rozbudowywana jest sieć kanalizacji miejskiej. Jest to możliwe dzięki - m.in. - koparkom, które wraz z operatorami pracowały nieodpłatnie na terenie Zalewa (Feliks Siemienias). Dzięki temu pieniądze gminne mogły być przeznaczone na skanalizowanie ulic, które nie były w planie na rok 2001.
Wrzesień 1991 r. - w związku z budową kanalizacji Zarząd „Renomy" gotów był udostępnić 2-gą nitkę kolektora sanitarnego za opłatę wynegocjonowanąz Zarządem Miasta i Gminy.
Listopad 1991 r. - nie przerwano budowy kanalizacji miasta — przeznaczono na kontynuowanie prac 80.000.000 zł - tj. kwotę powstałąz odsetek na budowę oczyszczalni.
Grudzień 1991 r. - cześć radnych pyta. dlaczego nie rozpoczęto jeszcze budowy oczyszczalni ścieków, mimo przeznaczenia na ten cel 1.000.000.000 zł (pieniądze z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska UW).
Wydział ochrony środowiska podzielił moje spostrzeżenie, że zmiana koncepcji lokalizacji pozwoli na duże oszczędności, co najmniej 8,000.000.000 zł (to więcej niż
ówczesny budżet gminy o 2 mld zł). Równocześnie UW w Olsztynie polecił weryfikację planów oczyszczalni w tych miastach, które ubiegały się o pomoc,
Na jednym ze spotkań poprosiłem dyr. Szczepkowskiego o wskazanie nowoczesnych i tanich firm, które mogłyby takiej weryfikacji dokonać. Wskazał na „Budimex", a właściwie jego „odnogę", „Multiblok". Fachowcy „Multibloku" potwierdzili, że zmiana lokalizacji jest słuszna. Oczyszczalnia miała być budowana w pobliżu ZGKiM w Zalewie. W tym momencie czekaliśmy na opinię rzeczoznawcy, który musiał przedstawić ocenę oddziaływania na środowisko budowanej oczyszczalni przy uwzględnieniu zaostrzonych kryteriów, jakie miały obowiązywać od następnego roku.
Ocena taka była konieczna przy tego typu inwestycjach i była od tamtego roku obowiązkiem ustawowym. Nie wolno było dopuścić do takich nieprawidłowości, jakie powstały za poprzedników np. przy lokalizacji „dzikiego" wysypiska odpadów przemysłowych (pogarbarskich) w Mazankach. Wysypisko to do chwili obecnej nie zostało zrekultywowane.
Styczeń 1992 r. - podano informację UMiG — do końca roku 1991 na terenie Zalewa wykonano 2700 m kolektorów ściekowych. Fakt, że przy budowie pracowała od maja nieomal nieodpłatnie firma Feliksa Siemieniasa (dwie koparki i spychacz), a także prowadzenie prac przez zakład gospodarki komunalnej (pracami kierował Władysław Laskowski), doprowadziło do potanienia kosztów. Do tej pory gmina wydała na budowę kolektorów 580 milionów. Cena jednego metra wynosiła więc około 212 tyś. zł. Gdyby te same prace wykonywała jakaś inna firma, to wartość kosztorysowa wyniosłaby około l miliarda 461 milionów złotych (tu jeden metr kosztowałby 536 tysięcy zł).
Wykonano ocenę oddziaływania na środowisko, która dopuszczała zlokalizowanie oczyszczalni przy ZGKiM. Budowę planowano zakończyć do końca roku.
Luty 1992 r. - podpisano umowę z firmą „Multiblok" z Warszawy na wybudowanie oczyszczalni ścieków za sumę ok. 4.500.000.000 zł. Oddanie obiektu miało się odbyć do października tego roku.
|
Fot. 4 Wizyta u Feliksa Siemieniasa w Olsztynie |
Wizyta u Siemienasa w Olsztynie. Co chce Siemienas, którego sprzęt wyżej wymieniony był używany w Zalewie? Siemienas uważa, że gminy, na terenie których zainwestował pieniądze powinny się teraz zrewanżować. Choćby dając mu pierwszeństwo przy zatrudnieniu jego firmy na prowadzonych budowach.
Kwiecień 1992 r. - odbyła się sesja specjalna (2.04) poświęcona zmianie lokalizacji budowy oczyszczalni ścieków (powrót do pierwotnej koncepcji budowy oczyszczalni w Półwsi). Wobec oferty złożonej przez spółdzielnie „Renoma", by w zamian za jedną nitkę kolektora oddać jej w wieczyste użytkowanie grunt, na którym stoi zakład.
Celem sesji była wszechstronna analiza obecnego etapu budowy oczyszczalni ścieków dla miasta. Pierwotna koncepcja zakładała budowę wspólnej oczyszczalni dla miasta i spółdzielni ..Renoma" (jak wspomniałem na początku). Lokalizacja ta była spowodowana przede wszystkim możliwością odprowadzenia oczyszczonych ścieków do rzeki Dzierzgonki, a nie