PodstawÄ™ opodatkowania stanowi:

Powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się.

Jeżeli obowiÄ…zek podatkowy w zakresie podatku od nieruchomoÅ›ci od budowli zwiÄ…zanych z prowadzeniem dziaÅ‚alnoÅ›ci gospodarczej powstaÅ‚ w ciÄ…gu roku podatkowego – podstawÄ™ opodatkowania stanowi wartość bÄ™dÄ…cÄ… podstawÄ… obliczania amortyzacji na dzieÅ„ powstania obowiÄ…zku podatkowego (art. 4 ust. 3 ustawy).

W przypadku gdy budowla taka jest przedmiotem umowy leasingu i odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, to po przejęciu jej przez właściciela, do celów określania podstawy opodatkowania, przyjmuje się wartość początkową przed zawarciem pierwszej umowy leasingu, zaktualizowaną i powiększoną o dokonane ulepszenia oraz niepomniejszoną o spłatę wartości początkowej.

Jeżeli od budowli lub ich części, podlegajÄ…cych podatkowi od nieruchomoÅ›ci nie dokonuje siÄ™ odpisów amortyzacyjnych – podstawÄ™ opodatkowania stanowi ich wartość rynkowa okreÅ›lona przez podatnika. Podatnik okreÅ›la wartość rynkowÄ… także w przypadku ulepszenia oraz aktualizacji wyceny Å›rodków trwaÅ‚ych (okreÅ›lonych w przepisach o podatkach dochodowych). Jeżeli podatnik nie okreÅ›liÅ‚ wartoÅ›ci budowli lub podaÅ‚ wartość nieodpowiadajÄ…cÄ… wartoÅ›ci rynkowej, wartość tÄ™ ustali biegÅ‚y powoÅ‚any przez organ podatkowy (spoÅ›ród rzeczoznawców majÄ…tkowych dziaÅ‚ajÄ…cych z mocy ustawy o gospodarce nieruchomoÅ›ciami). W przypadku gdy podatnik nie okreÅ›liÅ‚ wartoÅ›ci budowli lub wartość ustalona przez biegÅ‚ego jest wyższa co najmniej o 33 proc. od wartoÅ›ci okreÅ›lonej przez podatnika, koszty ustalenia wartoÅ›ci przez biegÅ‚ego ponosi podatnik.